Irantzu Varela kazetari, idazle eta ekintzaile feministak honela aurkezten du bere azken lana, Manologo bakarrizketa: “Solilokio komiko bat da, eta bertan zeinen nazkatuta gauden bakeaz eta amore emateaz hitz egiten dut, munduak biolentzia, misoginia eta maskulinitatearen goratzea besterik eskaintzen digun bitartean".
Ibrahima kamioi batean zebilen aprendiz Ginean, egun batean amak deitu zuen arte: anaia txikia falta zen etxean. Eta haren bila abiatu zen. Basamortua gurutzatu; pasatzaile, polizia, bahitzaileekin topo egin; egarria, gosea, mina ezagutu. Afrikatik Europarako bidea. Mediterraneoa zeharkatzen dutenak deshumanizatzea ezinbestekoa da haien heriotzen, kanporatzeen, ilegalizatutako bizitzen gaineko ezaxola zabaltzeko. Baina bizitza horietako bakoitza bakarra da eta, beraz, unibertsala. Eta kontatzeak hori azpimarratzen du.
Ibrahima Balderen bizitzaren kronika da antzezlan hau, hark ahoz kontatua, Amets Arzallusek idatziz jasoa, eta Artedramak antzerkira egokitua.
FITXA ARTISTIKOA
Egileak : Ibrahima Balde - Amets Arzallus
Egokitzapena: Timberlake Wertenbaker
Zuzendari artistikoa: Ander Lipus
Zuzendari laguntzailea eta koregorafia: Philippe Ducou
Taula zuzendaritza: Manex Fuchs
Antzezleak: Ander Lipus, Sambou Diaby, Eihara Fernández de Larrea, Mikel Kaye
Argiztapena: Oier Ituarte
Eszenografia: José Pablo Arriaga
Musika: Aitor Agiriano (Toro)
Jantziak: Ikerne Jimenez
Argazkia: Ainhoa Resano
Teaser : Ekain Albite
Diseinu grafikoa eta teknikoa: Mikel Unamuntzaga
Mediazioa: Arantxa Hirigoyen
Ekoizpena: Iasone Parada
Banaketa: Irantzu Azpeitia
Vincent katu gaztea Maurice izeneko sagutxo batekin elkartzen da piano zahar batean uholde batetik ihes egiteko. Marinel talde batek instrumentua jaso eta museora bidaltzen du. Hemen, Vincentek eliteko katuen eskuadroi bat ezagutzen du, urteetan karraskarien eta beste piztien maisulanak babesten aritu dena. Vincentek benetako katu-familia bat aurkitzea du amets, baina ez du bere lagun Maurice galdu nahi, bizitza salbatu baitzion, eta ezkutatzera behartuta dago. Baina bere lagunak badu ahulezia bat: maisulanik ospetsuenak marruskatzea. Munduko pinturarik onenetako bat, La Gioconda, museora eramaten dutenean dena zailtzen da: sagu eta arratoi guztien ametsa murtxikatzea da. Hala ere, ez Vincentek, ez Mauricek, ez Hermitageko katuek ez dakite norbaitek lapurtzeko asmoa duela, eta, orain, Vincentek kemenez eta adimenez jokatu behar du Da Vinciren obra salbatzeko, museoaren ospea babesteko eta Kleopatraren, Egiptoko ganberan bizi den katu eder baten, bihotza irabazteko.
Amaia eta Aitor neba-arrebak berrogeita hamar urte betetzeko bidean daude, ez dute seme-alabarik eta gaztetatik Kontxi eta Iñaki jada erretiratuta dauden gurasoengandik urrun bizi dira. Uda batez, haien ametsa betetzen dute: laurak elkartu eta FANTASIA izeneko itsasontzian bidaia bat egitea. Anai-arrebek haurtzarora itzultzen diren seme-alabak balira bezala mimatzen uzten dute beren burua, eta gurasoek urrezko ezteiak eztei-bidaia bihurtzen dute. Itsas-haizeak kulunkatuta, denbora gelditu izan balitz bezala. Baina zeru-ertzetik harantzago, gabeziak ordezkatzen dituzten argazki eta koadroz betetzen dira etxeko hormak, atsedenik gabe aurrera doan errealitate batean.
Biren arteko topaketa, besarkada bat, elkar sentitzea, hitzik gabeko komunikazioa, biren artean sortutako munduan murgilduta denbora sentitzea. Elkarri sostengua ematea. Luzatu eta gelditu egiten den denbora, inoiz amaitu behar ez balu bezala.
Eraldaketa bat, aldaketa bat. Zati batzuk erortzen hasten dira, beste batzuei eutsi egin behar zaie. Une hori ahaztu egiten da, eta aldeak azaleratzen dira; kontrako bi muturrak, hauskortasuna eta indarra; norbere burua erortzen uztea eta kontrola izateko desioa. Oreka eta ezegonkortasuna. Benetako giza izaera.
Koreografia eta emanaldia: Akira Yoshida, Lali Ayguadé.
Argi-diseinua: Fermin Izko.
Soinu-mundua: Dodi Beteille.
Dramaturgia-laguntza: Jordi Oriol.
Jantzien diseinua: Ferrán Casanova.
Ekoizpen-laguntza: Fanny Cleyrat.
Informazio gehiago: Lali Ayguadé, Akira Yoshida
Ane Mayozek dinamizatutako literatura solasaldia.
Nora neskatila atsegina, alaia eta bihotz handikoa da. Bere eguneroko bizitza lasaia eta xaloa bere amama Maritxurekin eta Aingeru bere lagun leialarekin igarotzen du. Amamarekin bizi da gurasoak atzerrira joan direlako lan aukera hobeagoak lortu nahian. Aingeru lagun ameslari hutsa eta txoriburua izateaz gain Noraren ikaskidea da, eta jokoak eta abenturak konpartitzen dituzte.
Bere bizitza guztiz aldatuko da Gotzon ikaskide berria agertzen denean. Harroa, maltzurra eta fanfarroia den Gotzon mutilak Noraren mundu baketsua hankaz gora jarriko du.
Zoritxarrez Nora egoera latz horri bakarrik aurre egiten saiatuko da, zenbait jazarpen egoera normaltzat hartuko du eta bere oinazea laguntza eman ahal diotenei kontatu beharrean, ezkutuan gordeko du.Baina sekretuek zenbat eta ezkutuago gorde nahi, orduan eta gehiago bilatuko dute agerian geratzea. Eta Norak isilean gordetzea ez dela arazoen irtenbidea ikasiko du.
Ikuskizunak eskola-jazarpenaren arazoa islatu nahi du modu “lorgarrian eta atseginean”, beti ere azpimarratuz jokaera gaitzesgarri hauek gizarte osoan sortzen dituzten ardura eta errefusa.
Noraren Sekretua txotxongilo-antzezlan honetan mahaiko txotxongiloak erabiltzen dira, hau da, gainazal altu baten gainean mugitzen dira eta garondoan duten komando baten bitartez ematen zaie bizitza. Kanpotik oihalezkoak dira eta barrutik zurez eginda daude. Ikuskizunerako bereziki konposatutako musikak laguntzen ditu istorio honetako lau pertsonaiak, kantak zuzenean abesten direlarik.
FITXA ARTISTIKOA:
Zuzendaritza: Rosa Martínez.
Antzezlea: Rosa Martínez.
Testua: Rosa Martínez.
Gidoi aholkularia: Ángeles Gutiérrez.
Kantak Euskaraz: Libe Arenaza.
Musika, Kantak & Produkzioa: Carlos Fregtman.
Txotxongilo-egilea: Jaione Mardones, Rosa Martínez.
Eszenografia: Rosa Martínez.
Jantziak: Jaione Mardones.
Kartela: Juan Antonio Martino.
Argazkiak: Ángel Díez.
Diseinu Grafikoa: Óscar Relloso.
Web diseinua: Rafael Cascante Lekuona.
Iraupena: 50 minutu
5-9 urte bitarteko neska-mutilei gomendua da bereziki.
Sebastian, Sophia eta Wawa txikiaren istorioa kontatzen du. Ustekabeko eta aparteko bidaia bati ekingo diote, Nazca kulturan oinarritutako mundu ezezagun batera eramango dituena.
Etxe bat, edozein etxe. Egongela bat, edozein egongela. Hiru lagun, elkarri galdezka: "Gu familia bat gara?". Antzezlana hasi eta ikusleak ez du argi izango zein den hiru pertsonaien arteko harremana, baina bere ekintzen harira joango da deskubritzen hiruko honek ezkutatzen duena. Hari horretan, familiari loturiko galderek, kontraesanek eta umorezko zirtoek zeharkatuko dute antzezlana. Familiaren ideiatik tiraka sitcoma eta poesia bisualaren arteko antzezlana osatu du Metrokoadroka kolektiboak.
Metrokoadroka
Hainbat arte diziplinatan dabiltzan hamaika lagunek osatzen duten kolektiboa da Metrokoadroka. Artistentzako plataforma gisa eta sorkuntzarako elkargune gisa tresna eraginkor bat sortzea da bere asmoa.
Metrokoadrokaren helburua honako hau da: arte eszenikoetan zein arte plastikoetan sor daitezkeen proiektuak laguntzea, zabaltzea eta batzuetan sortzea. Beti ere kulturarekiko ikuspegi kritikoari eta esperimentazioari lehentasuna emanez. Arte diziplina ezberdinen arteko elkarrizketa eta elkarlana da esperimentazio horren oinarri nagusietako bat.
Harreman artistikoen sare antolatua da Metrokoadroka, eta horri esker gauzatzen ditu proiektuak. Sare horretan parte hartzen dutenek banakako edo taldeko proiektuak aurrera atera ahal izateko eskaintzen diete besteei euren ahala.
Kultura beste modu batean ulertzeko, egiteko eta kudeatzeko beharra dagoela uste dutelako antolatu dira modu honetan. Proiektuak sakontasunez, seriotasunez eta ausardiaz sortzea da Metrokoadrokaren erronka, auzolanean eta harremanen sareetan oinarrituz bere lana.
Fitxa artistikoa