Dantza

Zer da ZETA ZETA? nola hurbildu sorkuntza koreografikora?

Nola hasten da koreografia-lan bat sortzen? Zer gai, musika eta ideia aukeratzen dira? Zergatik?

Nola egiten dute lan interpreteek eta koreografoek?

Lezoko Udaletik, Dantzaz-ekin elkarlanean, berrikuntza bat eskaini nahi dizuegu: dantza sorkuntzatik gertu dauden leiho irekiak. Leiho horietan, urritik apirilera bitarte ostegunetan hilean behin egingo diren saioetan, hasiera-hasieratik koreografia sortzeko prozesua partekatuko da. Nola hazten eta garatzen den ikusteko aukera. Horrez gain, dantza “tailerrean” parte hartu ahal izango dugu ekarpenak eta galderak eginez, betiere Dantzaz-eko profesionalen laguntzarekin eta gidaritzapean.

Hil aurretik zure bizitza bizitzea.

Zenbat pisu kargatzen dugu ematen ditugun urratsetan?

Ez garena irudikatzen saiatzen gara eta dena kontrolatu nahi dugu segurtasuna lortzeko. Oinordetutako sineste eta ereduek txotxongiloak bagina bezala zuzentzen dute gure bizitza. Hori ulertzeak lagundu egiten digu, erabakiak eraldatu eta aske bihurtzen gaitu. Norberaren esperientziaren mugak gainditzea da bizitzan hiltzeko beste modu bat, hil aurretik BIZITZEKO leihoa.

Kontatu nahi dut nola haragia ez den izendatzen.

Laila naiz, hori badakit, baina ez dakit zer esan nahi duen. Badakit zer izan nahi nukeen: askea, osoa, erabatekoa. Badakit nondik natorren fisikoki eta geografikoki, Granada eta bere mendiak, nire ama eta nire aita. Hortik irtetea oso zaila da. Ez dakit nola ikusten nauten, agian berezitasun polit baten nahasketa eta okerra. Lotsatia naiz eta gorri-gorri jartzen naiz, amorru handia ematen dit. Bakarrik joatea gustatzen zait, baina bakarrik sentitzeak pena ematen dit. Erdi umea naiz, erdi emakumea, erdi gizona.

Dantzan esanahiaren eta haragiaren arteko marruskadura gertatzen da. Igurtzi horretatik datoz formak, izenak, paisaiak. Munstroarekin, izendatu ezina formaren egoera propio gisa aldarrikatzen dut, mugagabea bertute gisa, edertasun gisa.

Munstroa aldarrikatzen dut dantzaren forma natural gisa.

Fitxa artistikoa
Sorkuntza eta dantza: Laila Tafur

Konpainiako damak: Janet Novás/Carmelo Fernández/Lipi Hernández/Albert Quesada

Argiztapena: Carmelo Fernández/Víctor Peralta
Jantziak: Laila Tafur/Maya Vergel

Soinua: E. Morenteren "Mirame a los ojos"/C. Bartoliren "sposa son disprezzata"/A. Jayren I 'm so depressed/Helena Hauffen "break force"/David Bowieren "Five Years".

Iraupena: 55'

Dantza  emanaldi honek hiru ikuskizun laburrak izango ditu:

Lezoko Eztandak (10´)

Lezoko Eztandak 2019an inauterien konpartsa gisa sortu zen. Dantza-zaleen talde bat dira, eta grina hori mundu guztiari erakutsi nahi diote.

Hain urte gogorrean, ezin izan dute inauteriak ospatu, baina eta horri esker, Tik Tok eta zumba batzearen esperientzian murgildu dira esperientzia berri batean.

Amaiur Luluaga "J-AhO! II: nor da eroa, zu edo ni?" (20')

Amaiur Luluagaren lehenengo sormen proiektua, bertan subjetu eta komunitatearen arteko harremana lantzen da, giza desberdintasunak sortzen dituen erakusle nagusia den zorotasunetik barrena. Zentsutasuna eta zorotasuna… hain da zirriborrotsua muga.

Ertza "MEETING POINT" (20')

Herrialde berdinetik, baina elkarren artean urrun dauden bi hiritatik datozen bi gazte. Biek gurutzatu behar izan dute 8000 kilometroko "putzua", eta urte batzuk pasatzen utzi, planetaren beste punta batean topatu, elkar ezagutu eta elkarren loturak aurkitzeko. Break Dance-a eta Hip Hop-a bezalako lengoaiak nahasten diren leku berri hori deskubratu eta dantza garaikidearen begiradapean definiezina den zera berri bat sortzeko. Definiezina, baina biak (edo hobeki esanda, hirurak) definitzen dituen zerbait. Bakoitzaren bizitzako labirintoak, nahiz eta norantza ezberdinetan abiatu, elkar gurutzatzen diren puntu zehatz horretan topo egiten dugu eta hortik aurrera ezin dugu ginenak izaten jarraitu.

MEETING POINT en jendea topatzen den toki horietaz mintzatzen gara, gurutzatu behar diren "putzuez" eta pasatzen utzi behar den denboraz.

Sokadantza Gurutze Santuaren plazan iluntzeko 22:00etatik aurrera.

Aforo mugatua (106 pertsona).

Kurtso bukaerako emanaldia.

Objektu fisikoa beste baten inguruan deskribatzen duen bidea, indar zentral baten eraginez.

Órbita mugimenduan dagoen poesia hutsa da eta metaforikoki adierazten du esentzia bera eta marka ezabaezin baten marka duten Cádiz, itsasoa eta flamenko artea duten bi artista hauen artean sortzen den harremana.

Indarrez eta sentikortasunez beteriko lana, egiazko misgenerazio artistikoa eta artearen ikuspegi integratzailea eta berau osatzen duten hizkuntza eszeniko desberdinak ikus ditzakezu.

Zen del Sur

Zirkotik eta dantzatik datozen bi artistaren bat-egitetik jaio zen Zen del Sur, Carlos López eta Antonio Vargasen eskutik, hain zuzen ere. Euren ibilbide profesionalak elkartu eta proposamen artistiko bateratu bat garatzea pentsatu zuten, dantza akrobatikoa, musika, zirkoa eta beste zenbait arte uztartuz.

Konpainiak sustatzen duen ikaskuntza-ereduan funtsezkoak dira, prozesu artistiko osoan, inprobisazioa eta hizkuntza berrien esplorazioa. Azpimarratzekoa da artisten izaera polifazetikoa, ikusmina sortzeko duten gaitasuna eta gorputzaren kontrolaz eta adierazkortasunaz baliatuz eszenategian sentsibilitate berezi bat transmititzeko duten ahalmena.

• Interpreteak: Carlos López Aragón (dantza, akrobazia, cyr gurpila, pianoa eta perkusioa), Noemí Pareja Muñoz (dantza, boleadorak, gitarra eta perkusioa)
• Argi-teknikaria eta -diseinatzailea: Almudena Oneto
• Soinu-teknikaria eta -diseinatzailea: Oscar Vizcaíno
• Eszenografia: Carlos Monzón eta Antonio García (kutxa flamenkoen eraikuntza)
• Jantziak: Laura León eta Carmen Muñoz
• Musika-konposizioa: Noemí Pareja eta Carlos López
• Koreografia: Carlos López eta Noemí Pareja
• Ekoizleak: Zen del Sur
• Zuzendaria: Carlos López
• Zuzendariaren laguntzailea: Noemí Pareja
• Mirda Externa: Rob Tanion
• Laguntzaileak: Karen Lugo eta Francisco Vidosa

Miren Amuriza bertsolariaren eta Askoa Etxebarrieta flamenko dantzariaren arteko elkarrizketa artistikoa du oinarri GORRIA emanaldiak.

Muin berbera dute adierazpide biek, bat-batekotasuna, eta bertan egin dute topo sortzaileek. Ikuskizunean zehar, nor bere hizkuntzan kantatzen edo dantzatzen hasi eta kode konpartitu eraikitzen joango dira bi-bientzako funtsezkoa den moldea oinarri hartuta: kopla. Kolore gorriaren sinbologia hari moduan baliatu (bizitza eta heriotza, arriskuak eta debekuak, karga ideologikoa, lotsa, desira...) eta banako zein kolektibo moduan zeharkatzen gaituzten gatazkez arituko dira ordu eta laurden inguruko emanaldian, gitarra eta perkusio soinuekin lagunduta eta eszenaratze soil bezain zainduarekin.

Jaso informazioa hemen:

https://www.amaiaelizaran.com/blockinfo